Vrijdag 25 mei: Jablanica en Mostar

De eerste nacht in het motel was even wennen aan de geluiden die bij en om het motel horen. De wc's en douches maken bij gebruik flink wat geluid. Zoveel dat we soms denken dat jullie in Nederland deze waterval van geluid toch zeker wel moeten horen. Daarnaast moest menig dorpeling wennen aan de drukke weg waar het motel aan grenst. Vrachtwagens, auto's en bussen komen met een aardig tempo langs gereden en motorrijders vliegen soms wel eens laag over. Echter bleek 1 geluid toch echt de boventoon te voeren... En nee, dat waren niet de kinderen! Als de schemer in begint te treden, ontwaken de (brul)kikkers die zich in en om het bergmeer hebben verscholen. Deze lieftallige waterbewoners beginnen een serenade die heeft geduurd van 21.00u in de avond tot 07.00u in de ochtend. Gelukkig namen ze een korte pauze van 05.45-06.00u maar de rest van de nacht konden we genieten van "Kermit en Kornuiten in Concert".

Toch kwamen de meeste leerlingen fris en fruitig de trap af naar beneden. We hadden de luxe dat we pas om 09.00u het lopend ontbijtbuffet hadden. Aangezien meerdere leerlingen al erg vroeg uit de veren waren, besloten deze een heerlijke koele ochtendduik te nemen. Dit had onder andere Rang schijnbaar de avond van te voren ook al afgesproken om te gaan doen... En 's avonds een vent, 's ochtends ook een vent! Binnen 5 minuten had hij zijn zwembroek, klom naar de 3e verdieping van de duiktoren en vloog met en grote lach op zijn gezicht het koude ochtendwater tegemoet.

Toen de stoere bikkels weer aangekleed waren, was het ongeveer tijd voor het ontbijt. Heerlijke eitjes, vers brood en een flinke keuze uit beleg werden gretig naar binnen gewerkt.

Hierna was het tijd om naar Jablinica te vertrekken. Hier waren we al binnen 10 minuten. Gedurende de Tweede Wereldoorlog, was Jablanica de plek waar een succesvol gevecht van de Joegoslavische partizanen onder leiding van Tito was gehouden tegen de Duitsers. Een brug met rails werd opgeblazen terwijl er een trein net overheen ging. Er is een park en monument opgericht op deze plek ter nagedachtenis aan deze gebeurtenis. Een deel van de brug en de trein hebben we bij de rivier gezien.

Mostar stond als volgende uitstap op de agenda. Een busrit van ruim 40 minuten met uitzicht op bergen waar WEL sneeuw op lag en andere mooi natuurschoon gezien.

Van de buitenlucht en een busrit krijg je natuurlijk weer honger. Daarnaast was er bij leerlingen alweer de noodzaak voor een extra natje en droogje voor op de motelkamer. De Bingo in Mostar was naast ons lunchadres voor sommigen ook het punt om een vishengel, schepnet, mierenlokdoosje, voetbaltenue van Bosnië en natuurlijk de hoognodige calorieën. Ook de vrouwelijke docenten hadden het op hun heupen gekregen. Een mooi Bosnisch broekpak en t-shirts met leuke opdrukken werden meegenomen om trots te showen aan de reisgenoten. De dames hadden ruim de tijd genoten en ondertussen waren de mannen met de kinderen alvast begonnen met de middagmaaltijd: een flink broodje hamburger!

Na deze stevig bodem konden we te voet het centrum van Mostar in. Sinds 1995 wordt de stad door een boulevard verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een moslimdeel in het oosten. De oude binnenstad met de beroemde brug en de Neretva liggen in het moslimdeel van de stad. Ten westen daarvan, door de boulevard gescheiden, liggen de Kroatische wijken, voornamelijk bestaand uit deels kapotgeschoten, deels herstelde betonnen flats. De berg achter dit stadsdeel, die het uitzicht vanaf de binnenstad domineert, is voorzien van een enorm kruis. De in de oorlog kapotgeschoten brug werd na de oorlog weer herbouwd door Turkije. 

Op deze brug springen bij goed weer duikers het water in. Dit doen ze pas als de menigte een ruime duit in het zakje heeft gedaan. Met de hele groep hebben we gewacht totdat deze helden zouden springen. Het duurde en bleef duren... Toen bleek dat deze duikers ook een gebrekkig woordje Nederlands konden: "Jullie iedereen 1 euro betalen en dan zullen wij springen!" Een enkele omstander betaalde weer, maar gesprongen werd er niet. 

Lichtelijk teleurgesteld droop onze groep af. Met het vooruitzicht op een souvenir-jacht kwamen er toch weer flink wat glimlachen op de gezichten terug. De groep werd verdeeld en per 5 leerlingen ging er een docent mee om de mooiste souvenirs in Mostar te scoren. Eén groepje bleef achter met de hoop dat er toch nog iemand van de brug zou springen. En ze hadden het geluk dat iemand zich de afgrond in stortte en met een mooie landing beneden in het blauw-groene water terecht kwam. Hierna kon deze groep leerlingen voldaan afzakken om in de hitte een verkoelend ijsje te gaan eten.

Vanaf het begin dat we de bus geparkeerd hadden, liep er jong zigeuner kindje achter ons aan. Hij zal niet ouder dan 6 jaar geweest zijn. Bedelend en prullenbak leeghalend volgde hij ons tot aan de brug. Na ons shop-avontuur volgde hij ons ook weer terug naar de bus. Meerderen vonden het een schattig kindje en vonden het vooral zielig dat hij ook met een lange broek door de hitte moest lopen. Nash streek over zijn hart en kocht een lekker koud waterijsje voor hem! Het duurde even voordat hij het pakte, maar dankbaar kwam hij ons uitzwaaien bij de bus.

Na een uurtje in de bus waren we weer terug bij het motel. Naast de vishengel die Alisha had gekocht en het visnet dat Willem het gehaald, waren er door de docenten ook nog luchtbedden gekocht. Natuurlijk moesten de zwembroeken aangetrokken worden en de verkoeling opgezocht worden. De natuur had ondertussen ook al geholpen voor verfrissing. Wij hebben dit 'gelukkig' gemist, maar bij het hotel was het flink tekeer gegaan. Grote hagelstenen en harde windvlagen hadden ervoor gezorgd dat parasols om waren gewaaid en handdoeken/zwembroeken van balkons waren weggewaaid. Gelukkig was het droog en rustig toen wij aankwamen, dus toen iedereen zijn spullen had, werd het water snel opgezocht.

Deze avond was de enige avond dat we met alle deelnemers van het Futurea Festival zouden samen gaan eten in een hotel in de buurt. De bus had een beetje moeite om de draai te maken om via een erg smalle brug bij het hotel te komen. Hier maakten we kennis met de andere deelnemende mensen. Als eten kregen we cevapcici, hamburger en frietjes. Een heerlijke ijsco als afsluiting.

Als afsluiting kregen we nog uitleg over het Festival van morgen door de directeur van Out of Area. Morgen mogen we bij workshops gaan assisteren. Nu al zin in!