Donderdag 24 mei: de dag van vertrek

Vanmorgen ging voor menigeen de wekker erg vroeg, omdat we om 05.45u al op school moesten zijn. Langzaam maar zeker kwamen er steeds meer slaperige hoofdjes aan op de parkeerplaats van X-Sport. Koffers werden uit auto's gehaald en richting de bus gerold. Hierbij kwamen de eerste waterlanders al voor de dag. Niet alleen voor de leerlingen was het een spannende ochtend, maar ook voor sommige ouders was het de eerste keer dat zoon- of dochterlief 'zelfstandig' op reis zou gaan.

In een rap tempo zaten alle koffers in de bus en werden de laatste knuffels uitgedeeld. Hier en daar werd nog een traantje weggepinkt en daarna vertrok de bus richting Keulen/Bonn.

Doordat we zo vroeg vertrokken waren, was het ook nog niet zo druk op de weg. Binnen 2 uur waren we dan ook bij het vliegveld. De chauffeur wist niet goed waar hij moest zijn. Hij durfde met de bus niet de brug naar de hoofdingang te nemen, dus zette hij ons maar 2 verdiepingen lager af. Met als gevolgd dat we om 08.00u een goede vorm van ochtendgymnastiek hadden, omdat iedereen met 2 koffers verschillende trappen op moest. Voor enkele was dit een ware uitdaging, maar anderen vlogen omhoog omdat ze hoge nood hadden en graag een bezoekje wilden brengen aan de dichtstbijzijnde toilet.

Toen iedereen de hoognodige boodschap had gedaan, konden we verder naar de check-in. Op het vliegveld zelf was het nog niet zo druk, maar bij de check-in aangekomen stond er een lange wachtrij. We hadden tactisch 1 meester voorop gezet, zodat deze iedereen die ingecheckt was op zou kunnen vangen. Of het aan de hele vriendelijke glimlach of de foto op het paspoort lag, is nog steeds niet duidelijk, maar de dame van German Wings begon een beetje moeilijk te doen. Wel een koffer op de band... Toch weer niet... Reist u alleen of in een groep? Ooh wacht... U heeft geen bagage bij u ticket geboekt! WAT? HUH? Als u bagage mee wilt nemen, kost dat €30,- voor de heenreis en een extra €30,- voor de terugreis. We moesten dit per persoon af gaan rekenen of anders via de ticketbalie het voor de hele groep aan laten passen en betalen... Bleek dus dat er een vinkje was vergeten bij de boeking. Juffrouw Ingrid en meester Ferry hebben snel wat telefoontjes gepleegd en binnen 10 minuten mochten we met koffers en al inchecken. 

Ondertussen was het al 09.30u en moesten we lichtelijk haasten om via de douane bij de gate te komen. Na een bodyscan en verschillende id-controles konden we rond 10u boarden. Ook hier was meester Mattijs één van de eersten, maar hij werd even aan de kant gezet door het German Wings personeel. Iets klopte niet met zijn ticket... Waarschijnlijk door de perikelen bij de eerste poging van inchecken zonder koffers. Toen iedereen door de gate was en zijn plekje in het vliegtuig gevonden had, mocht meester Mattijs dan toch ook het vliegtuig betreden.

Door de lichte vertraging stegen we pas rond 10.30u op. Voor enkelen was het spannend, omdat het de eerste keer vliegen was. Kevin had echter de tijd van zijn leven. Hij zat, volgens eigen woorden, naast een bloedmooie vrouw! Na een soepele vlucht met enkel wat bewolking kwamen we aan in Sarajevo.

Ondanks de verrassende snor op de foto van de id van meester Bert, waren we toch allemaal redelijk snel door de douane heen en betraden we Bosnische grond. Een heerlijk zonnetje en een temperatuur van 30 graden. Hier kregen we een warm onthaal door Nina, ons aanspreekpunt. Zij nam ons vrij snel mee om boodschappen te gaan doen bij de Bingo. Een soort van mega-jumbo in Bosnië. Bij deze Bingo konden we ook pinnen en geld wisselen. Deze kans werd goed benut en met de verworven rijkdom werden nieuwe schatten ingeslagen: chips, cola, snoep en andere lekkere lekkernijen.

Als lunch hebben we genoten van heerlijk versgebakken pizza's!

Hierna gingen we op weg naar Motel Vila Palma. Onderweg konden we van de mooie natuur genieten. Bergen, rivieren en veel bossen vlogen aan ons voorbij. De bergen werden hoger en juffrouw Dayenne dacht de eeuwige sneeuw ontdekt te hebben. Romy S. was hier niet van overtuigd en bleek later ook gelijk te hebben. De eeuwige sneeuw op een kleine berg met een temperatuur van 30 graden, bleek toch als sneeuw voor de zon te verdwijnen en in zand te veranderen.

Onder het genot van een schitterend uitzicht, konden we uitstappen bij het motel.

De kamers werden even geïnspecteerd. Vooral het aantal bedden was een issue. Het wordt namelijk een knusse week... Er bleken namelijk heel veel 2 persoonsbedden te zijn! De meesten hadden al een idee wie hun kamergenoot moest worden, dus de kamers waren snel verdeeld. Inruimen, uitpakken en omkleden. De meesten vlogen snel in een zwembroek om te gaan zwemmen in het bergmeer dat grenst aan ons terras. 

Bradley bleek zijn zwembroek vergeten te zijn. De kok werd door meester Ferry geronseld om samen naar de stad Konjic te rijden. Echter had Bradley al overleg gehad met het thuisfront en zou hij een broek korter knippen en omdopen tot zwembroek.

Zwemmen, duiken en heerlijk genieten van de buitenlucht na lange dag vol met reizen. Hierna hebben we een echt Bosnich diner gekregen: heldere bouillon soep, rijst met kip en groentes, en als toetje een stuk fruit. Met  wat leuke spelletjes hebben we de dag afgesloten. Van 21.00-22.00u hebben de leerlingen nog de keuze om gezellig samen te kletsen en chillen of juist op tijd te gaan slapen.

Op naar morgen! Een cultureel uitstapje naar Jablanica en Mostar.