Woensdag 25 mei: De laatste klusdag en de oplevering

Spannend. De laatste dag. Dat betekent de laatste keer op en neer met de bus naar Zenica, het kinderdagverblijf, de laatste klusjes en de laatste keer de kinderen zien. Wat zou er ons allemaal te wachten staan. Eerst maar eens goed ontbijten. Iedereen was vol goede moed en de sfeer zat er al goed in. Op weg naar Zenica nog 1 keer genieten van het prachtige uitzicht. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen. Iedereen wist wat te doen. De taken hadden we ‘s morgens al in het hotel verdeeld. Dus meteen aan de slag, er was nog genoeg te doen. De tekeningen op de muur maken, laminaat leggen, kastjes en relingen schilderen, de muur schilderen en alles poetsen. Want ook de Bosnische TV-Ploeg was gesignaleerd.

In The Blue Room, zoals we de kamer hebben ingewijd, werden tekeningen op de muur gemaakt. Lotte en Robin hebben 3 tulpen geschilderd in de kleuren van de Nederlandse vlag, met daarboven een bezige bij. Dat was ook tekenend voor deze twee dames. Erg, erg hard gewerkt! Geen vraag was te veel, en altijd met een stralende lach. Tongsheng ging voor Teigetje met daarboven zijn naam in Chinese tekens. Erg mooi en knap gemaakt. Joshua maakte de laatste repen blauw aan de bovenkant van het lokaal. Voor geen centimeter bang op die hoge trap. Teun en Naomi hadden tot in detail “Hello Kitty” geschilderd. Zelfs voor 4 blokjes rode stenen ging Teun naar beneden om een volle emmer van 10 liter verf halen. Dat is pas passie! Daniëlle maakte haar eigen gemaakte tekening, erg kunstzinnig. Robin van Poppel, wat een vakman. En creatief ook. Hij tekent zo uit de losse pols een beer op de muur. En het mooie van alles, de neus van de beer is de lichtschakelaar. De mensen van het kinderdagverblijf die af en toe kwamen kijken stonden vol verbazing te kijken. Alle kinderen hadden een eigen handtekening op de muur gezet. Hun eigen hand vol geschilderd en zo op de muur gezet. En wat was er hard gewerkt. Een heerlijke dag in de Blue Room!

De eerste ‘Laminaatkamer’ zou worden omgedoopt tot cadeaukamer bij de oplevering. De twee kasten werden gepimpt. Daisy, Iris, Marissa en Finja hebben de lange kast voorzien van mooie kleuren. De bovenkant is netjes met een folie beplakt, een super kastje!

Cas, Willem, Joeri, Joeri en Ruud hebben een grote iet wat wankele kast ook weer voorzien van mooie folie. Hiervoor heeft meester Dave 3 keer naar de verfwinkel moeten gaan, maakt niet uit. De eigenaar was dolblij want hij was van zijn folie af.

De kamer moest natuurlijk nog even goed gepoetst worden zodat alles cadeautjes netjes konden worden uitgestald.

Twee lege plekken op de muur moesten nog worden versierd. Ruud en Joeri hadden het perfecte idee om Spongebob en Patrick op de muur te kalken. WE ZIJN ER KLAAR VOOR!!!

Daisy en Iris hebben die gele rakker op de muur gezet en Joeri en Ruud zijn oranje vriend. Zo waren de zeematties compleet en stonden te shinen op de muur, goed gedaan kids!

Omdat er nog 70 m2 laminaat over was, is er in overleg besloten om een extra kamer te voorzien van laminaat. Dit was de dans-muziek-kamer. In plaats van een oude vloerbedekking waar menig kind over struikelde en dat met tape aan elkaar geplakt zat, werd deze ruimte omgetoverd tot een ware danszaal. Met behulp van Martijn van Dooremalen, Niek W. en Harold is er de hele ochtend hard gewerkt en is het hele lokaal volgebouwd: het galabal kan beginnen! Dikke complimenten voor deze laminaatkoningen!

Het enige wat vertraging opleverde was de plintjes leggen. Het zagen van plastic plinten was al een uitdaging op zich, maar het plakken met bisonkit op muren waarvan de verf losliet zorgde voor rare taferelen voor de Bosnische TV. Het hele lokaal lag bezaait met leerlingen en docenten die op hun buik de plintjes tegen de muur aan het houden waren. Sommige leerlingen vielen hierbij bijna in slaap…

Joey, Jaôa Paula en Kamil zouden samen de reling van het balkon van de administratie schilderen. Na flink schuren en vetvrij maken, kon de gele verf van stal. Martijn, die die dag als manusje van alles was aangesteld, zorgde ervoor dat iedereen van de juiste materialen werd voorzien. Nadat de juf had uitgelegd hoe het geschilderd kon worden, gingen de heren aan de slag. Vol goede moed en enthousiasme schilderen ze alles wat los en vast zat geel. Daarna moesten we naar de plaatselijke kluswinkel om bussen terpentine te halen. We hebben de vensterbanken en de balkonvloer weer schoongemaakt. Ondertussen hadden Renée, Nicky en Nicky de laatste hand gelegd aan de balkons aan de achterkant. Resultaat was dat we prachtige, vrolijke balkons hebben kunnen afleveren. De buurtbewoners van de naastgelegen flats waren er ook blij mee. Een man was zelfs zo geraakt door onze werkzaamheden, dat hij ons persoonlijk kwam bedanken. Hij had, zoals hij zei, eigenlijk geen geld om iets te kopen. Daarom wilde hij wat geven, wat hij zelf in zijn bezit had: vier balpennen en een prachtig schilderijtje van Zenica in vroegere tijden. Wat een ontroerende betrokkenheid!

De ruimte waar iedere dag door de kinderen werd gegeten, was één van de laatste projecten van de dag. Met Nicky V., Renée, Liza, Niek I. en Cas hebben we prachtige muurschilderingen gemaakt. Bijtjes, vlinders, Lieveheersbeestjes, Winnie de Pooh, bloemetjes en Rupsje Nooit Gedacht sieren voortaan de muren. Zij zullen de warme maaltijd die de kinderen op het kinderdagverblijf iedere dag nuttigen nog gezelliger maken.

In het laminaatlokaal van Ingrid en Floor waren de plintjes gelegd. De kasten waren geschilderd en gepimpt. Liza en Joy hadden hard gewerkt om de kasten een mooie kleur te geven. We hadden veel mensen nodig, maar dat ging erg goed. Na een korte instructie gingen ze zeer zelfstandig aan de slag. Een dreamteam! Stef, Tessa F, Nicky Clicky, Leona, Harm, Kevin en nog enkele kanjers. Leona wilde graag dat er foto’s gemaakt zouden worden, zodat er toch zeker bewijsmateriaal was dat ze hard gewerkt had. Op het laatst toch besloten om de muren toch van een kleurtje te voorzien. Maar dat was flink aanpoten en op het laatst dikke stress. Het was twee uur, en alles zou nog gepoetst moeten worden. Want in dit lokaal zou de feestelijke opening zijn. Maar ook dit pakte het dreamteam op, en waren we op tijd klaar.

En dan de buitenmuur inclusief garagedeur. Gisteren het grootste gedeelte van de muur al geschilderd, vandaag het laatste hoekje en 2 grote “niet parkeer” tekens op de garagedeur. Het laatste stukje muur was zo gedaan door Jay, Niek Isbouts, Gijs, Elise, Kay, Tessa F. En Maik. Daarna opruimen en de geknoeide verf weer verwijderen. Dat was minder leuk dan de muur verven…Kay en Elise hebben de 2 “niet parkeer” tekens super netjes op de garagedeuren geverfd!

Frans was vandaag chef magazijn. Hij was verantwoordelijk voor de verdeling van de materialen en het netjes houden van de garage. Soms vond hij het prima dat de spullen zelf werden gepakt, maar toen hij erachter kwam dat er een blik blauwe verf om was gevallen en dat dat opgeruimd moest worden, lette hij wat beter op. Zijn handen zijn denk ik nog steeds blauw!

Er moest af en toe ook gewacht worden omdat de laatste dingetjes afgewerkt moesten worden en niet iedereen daarbij kon helpen. Buiten in het zonnetje was dat helemaal niet erg en erg gezellig.

En om 3 uur was het zover! We werden allemaal uitgenodigd om naar een lokaal te komen waar we hebben genoten van de optredens van de kinderen van het kinderdagverblijf. Met als hoogtepunt de DJ van het liedje “Uptown funk”! Ze kregen dan ook een oorverdovend applaus bij binnenkomst en na het optreden. Ondertussen werden Anée, Stef en meester Ferry geïnterviewd door de bosnische televisie. Morgen zal er een uitgebreid reportage uitgezonden worden over onze werkzaamheden en de motivatie waarom we dit mooie werk hier toch komen doen. Meester Ferry hoefde niet bang te zijn dat zijn Engels niet op en top zou zijn, want hij zou nagesynchroniseerd worden.

Na alle optredens kregen we allemaal ene certificaat van het kinderdagverblijf. Iedereen moest 1 voor 1 naar voren komen en werd persoonlijk bedankt door de directrice. De docenten kregen zelfs een kleine attentie en de juffen ook een bloemetje! We waren nog niet klaar. Na de uitreiking van de certificaten moesten we naar “The blue Room”. Daar stonden allerlei lekkere dingen en drinken voor iedereen klaar. Toen is ons karwei officieel opgeleverd door het overhandigen van alle kadootjes die de leerlingen hadden meegenomen. Als afsluiting natuurlijk een groepsfoto met ons Bosniëshirt.

Iedereen ging meer dan tevreden naar de bus voor de laatste rit naar het hotel. Daar hadden de leerlingen de tijd om te douchen, koffers in te pakken en om 6 uur weer aan te schuiven aan tafel. Op het menu stond gebakken aardappelen met een kippenbout, komkommer en tomaat en een apfelstrudel na. De laatste inkopen konden daarna nog gedaan worden bij de plaatselijke Bingo. Er werd zelfs een bikini gekocht!! Nadat iedereen weer ingeslagen had, zijn we weer rustig terug gelopen. Anée had weer een geweldige evaluatie van de dag gemaakt. En toen was de laatste dag bijna voorbij! Nog de laatste dingen inpakken, even douchen, chillen en de ingekochte lekkere dingen opeten en toen was het toch echt tijd om naar bed te gaan. Morgen om 5.00 uur gaat de wekker en dan gaat de terugreis weer beginnen.

Rond 23.00 uur gooide de plaatselijke jeugd vuurwerk voor het hotel. Hierdoor stroomde alle kamers boven in 1 keer leeg. Veel consternatie alom… Het bleef niet alleen bij het vuurwerk op straat… Al het snoep en de eieren in de ochtend zorgden ook voor vuurwerk op de gang!

Na alles gesust te hebben en iedereen weer terug geloodst te hebben naar zijn/haar eigen kamers, keerde de rust weer terug in het hotel.

Op naar morgen… De terugreis! Tot snel!